Kiedy można rozpoznać zaburzenie stresowe pourazowe, kryteria wg obowiązującej w Polsce klasyfikacji chorób- ICD-10
A. Pacjent był narażony na stresujące wydarzenie lub sytuację (oddziałujące krótko- albo długotrwale) o cechach wyjątkowo zagrażających lub katastroficznych, które mogłyby spowodować przenikliwie odczuwane cierpienie u niemal każdego.
B. Występuje uporczywe przypominanie sobie lub „odżywanie” stresora w postaci zakłócających „przebłysków” (flashbacks), żywych wspomnień lub powracających snów, albo w postaci gorszego samopoczucia w sytuacji zetknięcia się z okolicznościami przypominającymi stresor lub związanymi z nim.
C. Pacjent aktualnie unika lub preferuje unikanie okoliczności przypominających stresor lub związanych z nim , co nie występowało przed zetknięciem się z działaniem stresora.
D. Występuje którekolwiek z następujących:
(1) częściowa lub całkowita niezdolność do odtworzenia pewnych ważnych okoliczności zetknięcia się ze stresorem,
(2) uporczywie utrzymujące się objawy zwiększonej psychologicznej wrażliwości i stanu wzbudzenia (nie występujące przed zetknięciem się z działaniem stresora), w postaci których kolwiek z dwóch następujących:
(a) trudność zasypiania lub podtrzymania snu,
(b) drażliwość lub wybuchy gniewu,
(c) trudność koncentracji,
(d) nadmierna czujność,
(e) wzmożona reakcja zaskoczenia.
E. Wszystkie z kryteriów B, C i D zostały spełnione w ciągu 6 miesięcy od stresującego wydarzenia albo od zakończenia oddziaływania stresora (dla niektórych celów można włączyć także początek opóźniony o dłużej niż 6 miesięcy, lecz należy to wyraźnie podkreślić).
